Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2010

Τα Παράταιρα, ποιήματα, 1997

Ποίηση

Η θλίψη του ήταν μεγάλη
τα μάτια του γέμισαν δάκρυα
που κύλησαν στα μάγουλά του.
Έπεσαν κάτω. Χάθηκαν
μέσα στη σκόνη.
Εκείνος πήρε ένα χαρτί.
Άφησε τα δάκρυα να στάξουν πάνω του.
Όταν σκούπισε τα μάτια του
στο χαρτί ήταν γραμμένο ένα ποιήμα.


Η φωτογραφία

Άνοιξε το συρτάρι, το ξανάκλεισε,
το άνοιξε πάλι με θυμό,
έβγαλε τη φωτογραφία της,
την έσκισε. Ηρέμησε.
Γύρισε το βλέμμα του.
Εκείνη ήταν πάλι μπροστά του.

1 σχόλιο:

  1. Με γύρισες σε παλιές εποχές με τα αποσπάσματα από το βιβλίο που έβγαλες σε μια πιο "προσιτή" σε μένα εποχή. Ωραία η "Φωτογραφία".

    ΑπάντησηΔιαγραφή